Na początku lat dwudziestych XX wieku udało się zapisać na taśmie dźwięk. Ten wynalazek sprawił, że zaczęto produkować filmy dźwiękowe. Za pierwszy film dźwiękowy uchodzi „Śpiewak jazzbandu”, który został wyprodukowany w 1927 roku przez Alana Corslanda. Cechą tego filmu było włącznie wstawek muzycznych, tym razem zgodnych z obrazem i grą aktorską. Wszystko to razem tworzyło harmonizującą całość, a nie jak wcześniej dysharmonię. Początkowo tekst mówiony przez aktorów miał być ukazywany na tablicy, jednak zdecydowano się w końcu na to, aby wypowiedzieć na ekranie kilka kwestii, co przyczyniło się do sukcesu tego filmu. Ruchomy obraz połączony jeszcze ze słowem mówionym był spektakularnym wydarzeniem. Jednak nie wszystkim to się podobało. Znany z kina niemego Charles Chaplin nie przepadał za nową technologią tworzenia filmu i niechętnie występował w filmach dźwiękowych. W historii kina dźwiękowego zapisał się francuski reżyser Rene Clair. Jego najsłynniejszym filmem jest stworzony na początku lat trzydziestych „Milion”, który opowiada o bohaterze goniącym za marynarką, w której schowany jest los na loterię. To, czym wyróżnia się ten film, to wzorowe zharmonizowanie ruchu z muzyką. Muzyka stała się zatem nieodzownym elementem filmu aż do dziś. Z czasem likwidowano tablice z kwestiami wypowiadanymi przez aktorów i wprowadzony pełny dialog do filmu.